نام شما : |
ایمیل شما : |
نام دوست شما: |
ایمیل دوست شما: |
مراحل «خودتربیتی»
یا «خودمدیریتی» یا «مرابطه اخلاقی» یکی از دقیق ترین راه برای خودسازی و تقویت
قدرت اراده و اجرایی کردن برنامه های زندگی است.
که شامل مراحل زیر است:
1-
مشارطه: از اول صبح با خود عهد (کتبی یا شفاهی) می کند که کاری را انجام دهد یا ترک
کند.
2- مسارعه: بعد از تصمیم بدون فاصله آن را اجرا كنیم.
3- مراقبه: در طول
روز بر حسن اجرای شرط خود مراقبت دارد.
4- محاسبه: شب حساب و کتاب می کند که
چقدر موفق بوده و چقدر در برنامه کاهلی داشته است
5- معاتبه و معاشقه: اگر موفق
بوده خود را تشویق کلامی می كند و به خود می بالد و اگرناموفق بوده خود را تنبیه
کلامی می کند
6- معاقبه: مرحله ای شدیدتر از معاتبه و سرزنش است در رفتار خود را
تشویق یا تنبیه ( انفاق، روزه، و..) می کند.
تذکر:
این برنامه با دقیق ترین
برنامه هایی که روان شناسان برای مدیریت خود و تقویت اراده داده اند همخوانی
دارد.
محمدحسین قدیری، بی خیال
درمانی (نگاهی فقهی روان شناختی به وسواس)، ج2، 154
یكى از خصوصیات حضرت على این بود كه بیت المال را به طور مساوى میان مردم تقسیم مى كرد و بین مسلمانان تبعیض قائل نمى شد؛ این امر باعث شده بود، برخى از طرفداران تبعیض و انحصار طلب ها به معاویه بپیوندند.
عده اى از دوستان على به حضور حضرت رسیدند و گفتند: چنانچه افراد سیاس و انحصار طلبها را با پول راضى كنى، براى پیشرفت امور شایسته تر است امام على از این پیشنهاد خشمگین شد و فرمود: آیا نظرتان این است به كسانى كه تحت حكومت من هستند ظلم كنم و حق آنان را به دیگران بدهم و با تضیع حقوق آنان یارانى دور خود جمع نمایم؟ به خدا سوگند! تا دنیا وجود دارد و تا آفتاب مى تابد و ستارگان در آسمان مى درخشند، این كار را نخواهم كرد. اگر مال، از آن خودم بود آن را به طور مساوى تقسیم مى كردم ، چه رسد به اینكه مال، مال خداست .
سپس فرمود: اى مردم! كسى كه كار نیك را در جاى نادرست انجام داد، چند روزى نزد افراد نا اهل و تاریك دل مورد ستایش قرار مى گیرد و در دل ایشان محبت و دوستى مى آفریند؛ ولى اگر روزى حادثه بدى براى وى پیش بیاید و به یاریشان نیازمند شود، آنان بدترین و سرزنش كننده ترین دوستان خواهند شد.
...........................................................................................................................................
پ . ن 1: بحارالانوار، ج 41، ص 108 و 111.
پ . ن 2: این روزها زندگی برای معنایی متفاوت تر از گذشته را دارد همراه با احساس سنگینی بیشتر بر روی دوش هایم و صد البته لذت و شادی و شعف در قلبم... (پدر(مادر) بودن موهبتی است الهی که نمی دانم چرا عده ای از آن فراری هستند.)