یكى از خصوصیات حضرت على  این بود كه بیت المال را به طور مساوى میان مردم تقسیم مى كرد و بین مسلمانان تبعیض قائل نمى شد؛ این امر باعث شده بود، برخى از طرفداران تبعیض و انحصار طلب ها به معاویه بپیوندند.
عده اى از دوستان على  به حضور حضرت رسیدند و گفتند: چنانچه افراد سیاس و انحصار طلبها را با پول راضى كنى، براى پیشرفت امور شایسته تر است امام على  از این پیشنهاد خشمگین شد و فرمود: آیا نظرتان این است به كسانى كه تحت حكومت من هستند ظلم كنم و حق آنان را به دیگران بدهم و با تضیع حقوق آنان یارانى دور خود جمع نمایم؟ به خدا سوگند! تا دنیا وجود دارد و تا آفتاب مى تابد و ستارگان در آسمان مى درخشند، این كار را نخواهم كرد. اگر مال، از آن خودم بود آن را به طور مساوى تقسیم مى كردم ، چه رسد به اینكه مال، مال خداست .
سپس فرمود: اى مردم! كسى كه كار نیك را در جاى نادرست انجام داد، چند روزى نزد افراد نا اهل و تاریك دل مورد ستایش قرار مى گیرد و در دل ایشان محبت و دوستى مى آفریند؛ ولى اگر روزى حادثه بدى براى وى پیش ‍ بیاید و به یاریشان نیازمند شود، آنان بدترین و سرزنش كننده ترین دوستان خواهند شد.

...........................................................................................................................................

پ . ن 1: بحارالانوار، ج 41، ص 108 و 111.

پ . ن 2: این روزها زندگی برای معنایی متفاوت تر از گذشته را دارد همراه با احساس سنگینی بیشتر بر روی دوش هایم و صد البته لذت و شادی و شعف در قلبم... (پدر(مادر) بودن موهبتی است الهی که نمی دانم چرا عده ای از آن فراری هستند.)